In Brugge is er, in tegenstelling tot wat sommigen beweren, wél altijd iets te doen. Dat hoef je ons niet te vertellen. Uiteraard zijn er honderden horecazaken waar je iets kunt eten of drinken. Soms bots je daarbij al eens op een toerist of twintig, maar dankzij BLVRD ontdek je als eerste de nieuwste en beste adresjes, nog voor de grote massa.
Als liefhebber van lekker eten en alles daaromheen – ik denk dat je jezelf dan een foodie mag noemen, maar van dat woord krijg ik een vieze nasmaak in mijn mond, sorry – ging ik met veel enthousiasme en een lege maag langs bij onderstaande adresjes!
August
Persoonlijk geloof ik niet in het effect van sterrenbeelden – het zal mijn Virgo energy wel zijn – maar Libra’s of mensen met keuzestress in het algemeen raad ik een bezoekje aan August aan. Het aanbod is er groot, héél groot. En lekker.
August richt zich volledig op verse, zelfbereide take-away gerechten en smoothies, maar ook voor je daily coffee fix of een croissant kun je er binnenstappen. Superhandig
trouwens voor wie weinig tijd heeft: je kunt de dag zelf telefonisch of via mail (vóór 10u) bestellen om zo nog sneller aan je brunch of lunch te beginnen.
Verstopt in een hoekje in het Zilverpand kun je er terecht voor gebak, salades, poké bowls, wraps, bagels, smoothies, … Na lang twijfelen – waarbij ik vermoedelijk het geduld van de vriendelijke persoon achter de balie toch een beetje op de proef stelde – koos ik uiteindelijk voor een bagel met mozzarella, avocado en tapenade en een iced latte; een heerlijke keuze waar ik mij tot op vandaag niet over beklaag. Meer zelfs, het doet me alleen maar zin krijgen om ook andere gerechten uit te proberen.
Heel goedkoop is het niet, maar de prijzen zijn meer dan fair voor de kwaliteit en portiegrootte die je ervoor terugkrijgt. Het take-out principe is duidelijk, afrekenen gaat snel en de glimlach van de bediening krijg je er gratis bij. Eigenlijk vond ik het vooral jammer dat ik er zelf niet ter plaatse kon eten, want dan had ik waarschijnlijk nog meer besteld, maar ja, dat is dus het hele concept natuurlijk en wie ben ik om daar ongevraagd commentaar op te geven. August springt er dus duidelijk uit dankzij de variatie en kwaliteit, waardoor ik aanraad om gewoon op voorhand de menukaart online door te nemen. En zelfs dan kun je nadien ter plaatse last minute beslissen om toch ook die gevulde Nutella-aardbei croissant erbij te nemen. Lekker carpe diem van je, en het blijft onder ons. Want hoewel August vooral richting de gezonde
take-away neigt, moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat de suikerbommetjes er zeer aanlokkelijk uitzien. Erg makkelijk om zoiets proper op te eten lijkt het me niet, maar probeer je dan gewoon in te houden tot je thuis bent. Of trek je van niemand iets aan, dat is misschien nog beter, en daarvoor zijn serviettes uitgevonden.
AVI’38
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik ietwat bevooroordeeld AVI’38 binnenstapte. Ik weet niet of ik als millennial onbewust gehersenspoeld ben door het hoge cafeïnegebruik van de personages uit Gilmore Girls, maar een dag zonder koffie is voor mij een dag niet geleefd. Of uitbater Keith ook grote fan was van de serie, heb ik niet gevraagd, maar zijn liefde voor koffie gutst ervan af. Hij is
gediplomeerd barista en brouwt als de Donald Muylle van de koffie elke kop met versgemalen boontjes alsof die voor hemzelf zou zijn. Gelukkig deelt hij die koffie, en homemade taarten, ook met de klanten. AVI’38 ligt vlak bij de bibliotheek en heeft een klein buitenterras, ideaal dus om in de zon je boek – of BLVRD! – te lezen. Elke koffie kan iced, lekker trendy maar vooral geweldig verkoelend zijn. Als unapologetic basic bitch koos ik voor een iced latte en daar heb ik geen spijt van.
Mocht je liever binnen zitten, dan kan dat uiteraard ook. Dat is zowat standaard in een koffiezaak, maar dit is natuurlijk ernstige onderzoeksjournalistiek. Verwacht je dan wel meteen aan een beetje Pink Pony Club-vibes. Het interieur is zeer roze en dat voel je bijna op je netvlies branden. In elk geval bekijk je het leven door een roze bril wanneer je over de drempel van AVI’38 stapt. De dance vibes zetten zich trouwens door in het toiletgedeelte, want daar is het licht gedimd. De rode, of roze, draad is duidelijk doorgetrokken en dat maakt het concept ‘af’ – hoewel je in sommige gevallen misschien wat meer op de tast zal moeten werken. Sowieso vermoed ik dat AVI’38 al zeer snel een hotspot kan worden bij een groot publiek. Bestellen en betalen doe je aan de bar en de sfeer opsnuiven kan je gewoon nu al van thuis uit via hun socials, waar ze
hun authentieke en vrolijke sfeer delen met iedereen. Maar ik raad toch eerder aan om ter plaatse gewoon een koffietje, iced of niet, te drinken.
Mosh!
Een smashburger van Mosh! is meer dan een gewone bun met hamburger. Van de gerijpte Dierendonck-vleesburgers tot de zelfgemaakte misomayonaise, alles is er finger-licking good. De no-nonsense hamburgerzaak op het Sint-Jansplein doet niet aan reservaties en straalt een rock-‘n-roll vibe uit, waardoor je meteen ook de verwijzing achter de naam (denk: mosh pit) begrijpt.
Je bestelt aan de toog, krijgt een buzzer mee en haalt vervolgens je plateau met eten op. Ik at al menig burger in mijn leven, maar die bij Mosh! was duidelijk van een andere kwaliteit. Om de zaak eer aan te doen, at ik de OG burger in combinatie met de mosh fries (frietjes met gerookt koffiezout en misomayo) en schnuggets. Die laatste zijn een mix van nuggets en schnitzels en zo lekker dat ik ze meteen als take-away snack zou bestellen als ik nog eens in de buurt ben. Een hamburgerzaak associeer je vermoedelijk automatisch met vlees, maar je kunt er zo goed als alles in vegetarische versie bestellen. En laten we eerlijk zijn, zoiets vind je niet snel in Brugge.
Als solo bezoeker installeerde ik me buiten op het terras en wat meteen opviel was hoe gezellig en authentiek alles is. Je voelt je er meteen op je gemak. Een van de oprichters, Tom, kwam bij elke klant langs en werd spontaan door verschillende passanten enthousiast aangesproken. Er zit duidelijk passie in deze kleine zaak.
Ik at al menig burger in mijn leven, maar die bij Mosh! was duidelijk van een andere kwaliteit. Om de zaak eer aan te doen, at ik de OG burger in combinatie met de mosh fries (frietjes met gerookt koffiezout en misomayo) en schnuggets. Die laatste zijn een mix van nuggets en schnitzels en zo lekker dat ik ze meteen als take-away snack zou bestellen als ik nog eens in de buurt ben. Een
hamburgerzaak associeer je vermoedelijk automatisch met vlees, maar je kunt er zo goed als alles in vegetarische versie bestellen. En laten we eerlijk zijn, zoiets vind je niet snel in Brugge. Als solo bezoeker installeerde ik me buiten op het terras en wat meteen opviel was hoe gezellig en authentiek alles is. Je voelt je er meteen op je gemak. Een van de oprichters, Tom, kwam bij elke klant langs en werd spontaan door verschillende passanten enthousiast aangesproken. Er zit duidelijk passie in deze kleine zaak.
Wijnbar Avenue
Soms beland je op een plek waar alles mooi samenvalt: de mensen achter de bar doen écht wat ze graag doen en je glas is net iets vaker vol dan leeg. Wijnbar Avenue is zo’n plek. Gelegen net buiten het centrum van Brugge, waar de toeristen je niet op de hielen zitten, en dus helemaal voor de locals, of voor wie zich daar graag even voor uitgeeft.
De bar ontstond als gevolg van een zoektocht naar een kantoorruimte (voor haar) en een leven vol wijn (voor hem). Kantoor werd wijnbar, en eerlijk: dat is een upgrade waar niemand rouwig om hoeft te zijn. De sfeer is er allesbehalve gejaagd. Het koppel is dan ook gewoon om trouwfeesten van 800 man van wijn te voorzien, een handvol mensen aan een wijntafel is vermoedelijk pure zen. De gesprekken vloeien hier even vlot als de glazen, en de avonden eindigen al eens tegen 1 of 2 uur ‘s nachts. Alleen maar logisch dat wijn en tijdsbesef niet altijd goed samengaan.
De wijnkaart wisselt wekelijks, en ook een mooi aanbod aan bites mag niet ontbreken. Het houdt het spannend, al maakt het kiezen er niet eenvoudiger op. Wie liever niet kiest, kan zich wagen aan de 'keuze van de chef', de Ume Negroni, een cocktail op basis van saké (dat klinkt fancy, en ja, dat ís het ook).
Op sommige avonden klinkt er live muziek – piano, jazz of klassiek – en dan voel je je zowaar even in een film van Luca Guadagnino, met net iets betere wijn. Of je nu komt voor het glas, het gesprek of gewoon om even niet in het centrum te zijn: ik zou het doen. Santé.
Tekst: Shavawn Somers Foto's: Jonathan Veriez
Uit BLVRD Magazine editie #47
