Het Vlaamse audiovisuele fonds deelt elk jaar enkele VAF-wildcards uit aan jonge filmmakers met potentieel. Uit een groep pas afgestudeerde filmstudenten wordt de beste animatie-, documentaire- en fictiefilm gekozen. De winnende filmmakers krijgen een mooi budget en een persoonlijke coach waarmee ze een eerste professionele film kunnen verwezenlijken. Op het filmfestival van Leuven werden de Brugse Anne Verbeure en Aulona Fetahaj verkozen voor respectievelijk beste animatiefilm en beste fictiefilm.
ANNE VERBEURE: 'DE RODE NEUS'
Anne Verbeure creëerde ‘De Rode Reus’, een poëtische kortfilm over een eenzame reus. Als kijker zitten we naast de reus en observeren we met hem de wereld. De film is een verzameling fragmenten, die teder en breekbaar aanvoelen. De film nodigt uit tegen de reus aan te leunen en weg te zinken in de fluisterende gedachten van de wereld rond ons. Tot het einde, waar plots alle fragiliteit van de film wordt gebroken en de reus versmelt met de zon. Hij wordt letterlijk een rode reus…
Wat houdt die VAF-wildcard precies in?
Anne: “Ik krijg een budget van 60.000 euro waarmee ik een nieuwe film mag maken. Het geld wordt in kleine stukken gegeven doorheen de verschillende fases van het maken van mijn film. De eerste twaalf maanden moet ik mij bezighouden met het schrijven van een scenario. Elke maand moet ik een dossier indienen, een klein verslag van wat ik doorheen de maand gedaan heb. Tegelijk mag ik ook een coach kiezen die mij zal helpen doorheen het proces en moet ik ook een ervaren producer vinden. Waarna ik mag beginnen aan mijn film. Zo heb ik drie jaar om een volledige kortfilm te maken.”
Dus dat neemt best veel tijd in, zal je in een studio werken?
Anne: “Ik wil graag op mijzelf werken, dus niet met een studio, gewoon rustig, alleen in mijn omgeving.”
Je bent van plan een riddermusical te maken, hoorde ik op het filmfestival van Leuven?
Anne: “Ja, misschien? (lacht) Maar ik vind het leuk dat ik nog steeds alle mogelijkheden heb. Ik moet nog beginnen aan het scenario. Wel heb ik enkele vage ideeën, nog niets concreet.
Ik vind het begin de leukste fase van het filmmaken: ideeën bedenken. Eens ik begonnen ben aan mijn film volgt er een soort teleurstellend gevoel: “Dit is nu mijn film…” Er is geen vrijheid meer om uit te proberen. Het is leuk om research te doen, ook al zal ik deze niet in mijn uiteindelijke film gebruiken.”
Voor De Rode Reus heb je vele stukken extra animatie gemaakt, die niet in het uiteindelijke product werden gebruikt. Kan ik dat zien als research?
“Misschien wel, oorspronkelijk wilde ik een reuzenstoet doen. Maar het was te veel, uiteindelijk heb ik die stoet dus voor niets geanimeerd (lacht).”
Less is more is belangrijk als je een film maakt.
Anne: “Ik vind eenvoud belangrijk. Meestal is iets dat je schrijft voor jezelf heel duidelijk, maar niet voor andere mensen die er naar kijken. Soms moet je aanvaarden dat iets niet duidelijk is. Zo ga ik ook te werk voor mijn toekomstige film.”
AULONA FETAHAJ: 'PASSÉ IMPARFAIT'
Aulona Fetahaj’s eerste fictiefilm ‘Passé Imparfait’ vertelt over een eenzaam Brugge tijdens een pandemie en welke invloed deze pandemie heeft op toerisme en globalisatie, terwijl het hoofdpersonage de stad ontdekt en een vergaande liefde overpeinst. Zowel de stad als het hoofdpersonage worden blootgelegd waarbij we een sterk gemis naar het verleden voelen.
Zie je de samenwerking met het VAF zitten?
Aulona: “Ja, het fijne aan de wildcard is dat we zullen begeleid worden, we krijgen ondersteuning. Het is een inleiding tot de filmwereld.”
Heb je al ideeën?
Aulona: “Mijn oorspronkelijke masterfilm wilde ik graag in Kosovo maken, omdat ik daar geboren ben. Maar door corona ging dat moeilijk. Voor mijn wildcardfilm wil ik dit idee terug oppikken. Of ja, toch gewoon een film in Kosovo maken. Maar alles is zich nog aan het ontwikkelen in mijn hoofd.”
Ben je al kunnen beginnen aan een script?
Aulona: “Nog niet echt. Meestal zijn mijn scripts ook zeer minimaal. Ik ben van mezelf benieuwd hoe ik het zal aanpakken.”
Ja, je ziet het in jouw vorige film: het zijn precies vignetten uit Brugge, die losstaan van elkaar.
Aulona: “Ja, het is de manier waarop ik schrijf. Mijn film was een verzameling scènes die ik in mijn hoofd had en die ik op papier had gezet in een willekeurige volgorde. Ik wist dat dit niet de volgorde van de film ging zijn. In mijn scenario’s zit niet echt een structuur.”
Dus het grootste werk zit in de montage?
Aulona: “In de montage kon ik kiezen waar de film naartoe zou gaan. Toch had ik wat onderschat hoe veel ik nog aan het scenario zou moeten schrijven. Het was veel zoekwerk. Pas op het einde, tijdens de montage, viel de film samen.”
Wil je voor je wildcardfilm ook zo werken?
Aulona: “Ja, terug heel minimaal, ik vind het leuk om met een klein concept of verhaal te beginnen en daar naartoe te werken. In Kosovo wil ik werken rond het idee van een land na de oorlog die zijn identiteit opnieuw moet zien te vinden. De film zal gaan over een man van middelbare leeftijd die is weggevlucht en pas terugkeert na de oorlog. Hoe hij zich moet aanpassen in deze nieuwe wereld. Via deze man wil ik spreken over de patriarchale wereld.”
De kortfilms ‘De Rode Reus’ en ‘Passé Imparfait’ kan je op 22 april zien op de ‘Kind of Bruges’-avond tijdens MOOOV Filmfestival. Meer info: www.mooov.be
Tekst: Lauren Rolly, Beeld: Anne Verbeure & Aulona Fetahaj
Uit BLVRD Magazine editie #27
