Door de coronamaatregelen zijn er helaas heel wat events en activiteiten niet kunnen doorgaan, gelukkig zaten Jan Delvaux en Jimmy Dewit afgelopen zomer niet stil. Het duo stippelde in 32 steden en gemeenten een fiets- en wandelroute uit waarbij je aan elke halte wordt ondergedompeld in de geschiedenis van de Belgische popmuziek. Op een regenachtige novemberdag trok ik met de fiets doorheen het Brugse stadscentrum op zoek naar de 20 verschillende locaties en bijhorende Brugse Belpop verhalen. Het plannetje is te vinden in de In & Uit of te downloaden via de Belpop Bonanza website. Zo een 12,50 km en twintig QR-codes later ging ik in gesprek met Jan Delvaux - levende Belpop encyclopedie- , die samen met compagnon de route Jimmy Dewit (DJ Bobby Ewing en Discobar Galaxie) de city guides van dienst zijn.
Van waar komt het idee om een wandel- en fietsroute te maken?
In maart hadden we door de Corona crisis van de één op de andere dag geen werk meer. De theaterzalen en culturele centra sloten en wij konden niet meer optreden met onze show. Een paar maanden voordien hadden we al een aantal wandelingen gemaakt in het kader van enkele Belpop Bonanza City specials. Bij een Belpop Bonanza city special nemen we een stad onder de loep en maken we een eenmalige show over lokale Belpop verhalen, daarbij plannen we ook een stadwandeling en steken we een quiz in elkaar. Die theatershows werden geannuleerd en toen kwamen we op het idee om meerdere en nieuwe wandelingen in verschillende steden en gemeenten uit te stippelen. We voelden ook dat de steden er naar uit keken om iets corona-proof te organiseren voor hun inwoners. In totaal zijn er 350 gemeenten in België, 10% hebben we intussen gedaan, dat is best veel. We zien de wandeling als een walk through history.
Hoe ging dat concreet in zijn werk?
Dankzij de toen geldende corona maatregelen, namen we eerst enkel audio fragmenten op. Na de versoepelingen in de zomer zijn we vollenbak beginnen filmen in de verschillende steden en gemeenten. Het was een gigantische opdracht. We hadden in totaal 380 verhalen geschreven, daarvan zijn er 180 verfilmd. De video’s die je in de wandeling zult zien duren maximum 2 minuten en bevatten originele fragmenten, audio en video. Alles bijeen zijn er tussen de 15 tot 20 verhalen per wandeling opgenomen. Begin augustus waren de laatste opnames klaar en toen hebben we de wandel- en fietsroutes gelanceerd. De mensen waren meteen enthousiast en dat was heel plezant om te horen.
Intussen zijn er uit de wandelingen ook een aantal grappige dingen voortgevloeid. Zo is er in Geel een fantastische platenwinkel die reclame maakte voor de nieuwste release van Bruce Springsteen in een prachtige etalage. The Boss himself tweette een foto van de etalage samen met ons Belpop Bonanza QR plaatje dat daar ook aan de gevel hangt. Als fervente muziek fan is dat natuurlijk zeer fijn om te zien!
Hoe kom je aan al die verhalen?
Een groot deel van de informatie konden we terug vinden in de gedetailleerde en geweldige boeken van Antoine De Clerck, Bruggeling en schrijver van Brupop (2015) en Brupop backstage (2020). Daarin vind je fijne en verassende verhalen over de Brugse muziekgeschiedenis. Jimmy en ik hebben een zeer goede band met Antoine. Hij kwam al vanaf het begin naar onze Belpop Bonanza theatershows en z’n boeken zijn een schat aan informatie voor ons. Dat was al de helft van onze research. Ik zou het boek aan alle inwoners van Brugge aanraden.
Kadert de wandeling in een groter geheel?
De hoop is er om een voorstelling te maken over Brugge, zoals we gedaan hebben in Mechelen. Daar hebben we de 30 mooiste momenten uit de muziekgeschiedenis van een stad gebundeld in een boek. In Mechelen komt een wandeling, voorstelling en nog zoveel meer. We hebben ook al gedacht aan het idee om bepaalde zalen voor te stellen en zo het gebouw tot leven te laten komen of nieuwe wandelingen te maken opgesplitst per genre: punk, new wave, hiphop, enz.
Wat waren de reacties van de Bruggelingen?
De wandeling voelt aan alsof je een voorstelling afwandelt. Je doorloopt de ganse muziekgeschiedenis van de stad en dat brengt soms nostalgische gevoelens met zich mee. Ook de Burgemeester Dirk De Fauw was enthousiast over de Belpop Bonanza wandeling en doet zelfs een cameo in een van onze filmpjes.
Wat vind je de mooiste zaal van Brugge?
Het Concertgebouw is een prachtige zaal. Maar ik ben ook zeer benieuwd naar de nieuwe plannen voor het Cactus muziekcentrum. Daarnaast hoorde ik dat ook de Biekorf zal worden verbouwd. Op dat vlak maakt Brugge een grote sprong vooruit. Een kwalitatieve concertzaal is misschien nu nog een gemis. De meeste steden hebben intussen al een concertzaal, denk maar aan de Kreun in Kortrijk of het Depot in Leuven. Maar het ziet er naar uit dat Brugge dat ook zal krijgen.
Hoe zou je Brugge als muziek stad omschrijven?
In Brugge gebeurden er redelijk eigenwijze dingen. Zo heb je het verhaal van de beiaardier. Dat is op zich al uniek en anders dan in andere steden of gemeenten. Meer uitgesproken en extremere genres zoals hiphop en metal komen in Brugge vaker aan bod. Ondanks dat er in Brugge geen wereldhit werd geschreven, heeft de stad wel een pioniersrol gespeeld in de kleinkunst, denk maar aan platenlabel Parsifal gelegen in Zuidzandstraat, gestart door 2 Brugse vrienden. Of Red Zebra, die met ‘I can’t live in a living room’, nog steeds elke fuif kan openbreken. Een andere pionier was Elisa Waut, de eerste vrouw die Humo’s Rock Rally won. Ik heb de indruk dat in de uithoeken van het land alles net iets scherper wordt. Villa Djava is daar ook een voorbeeld van. Er was misschien niet zoveel, maar als er iets was, was het alvast goed gekozen.
Ben je ooit naar het Cactusfestival geweest?
Ja, een aantal keer. Het festival is heel klein begonnen op het Sint-Amandsplein en verhuisde later naar het wondermooie Minnewaterpark. En ik vind het persoonlijk een van de beste festivals in België. Er zijn maximum 3 à 4 bands per avond en de line-up wordt steevast opgemaakt met veel variatie en goede smaak.
Naar wat ben je benieuwd op muzikaal gebied in Brugge?
Metronoom, het muziekopleidingscentrum gelegen aan Fort Lapin, heeft een divers aanbod van muzieklessen zoals drum, bas, gitaar, zang, piano, percussie, dj en muzieksoftware, gericht op de hedendaagse muziekcultuur. Dit kan zorgen voor een nieuwe lichting Brugse muzikanten. Ik hoorde dat er in totaal al meer dan 1000 leerlingen aangesloten zijn. Daarnaast vind ik het hebben van een platenwinkel een graadmeter voor een stad. Naast Rombaux is er nu een tweede platenwinkel ‘Cherry Picker store’, en dat is heel fijn voor een muziek- en platenliefhebber als mezelf.
Een van de zaken die een aantal keer terugkomt in jullie verhalen is dat Brugse kunstenaars en muzikanten vaak wegtrekken naar Gent. Zoals de hiphoppers van Rhyme Cut Core, zijn het vaak jonge gasten die het voortouw nemen. Dat is en blijft een van de uitdagingen voor Brugge. Wat is de oorzaak hiervan?
Ergens snap ik dat niet goed, in Kortrijk is dat bijvoorbeeld niet zo. Terwijl er veel Brugse jongeren vertrekken naar Gent, zien we een aantal artiesten zoals Raymond Van het Groenewoud en Franky De Smet – Van Damme (Channel Zero) komen wonen in Brugge net om wat rust te vinden. Als stad heb je inderdaad de 18-jarigen nodig die stad drijvend houden. In Kortrijk zorgt misschien de universiteit voor wat creativiteit en wilde ideeën. Dat vuile randje heb je nodig om een nieuwe generatie creatievelingen te behouden.
Je doorloopt de ganse muziekgeschiedenis van de stad en dat brengt soms nostalgische gevoelens met zich mee.
- Jan Delvaux
Wat is het verschil tussen vroeger en nu?
Nu kan iedereen muziek maken op zijn eigen laptop, waardoor de drempel veel lager ligt. Dat is een gigantisch verschil met de woelige jaren 80, toen ik jong was. Nu heeft elke stad een afgebakend skate park en dat is heel tof en georganiseerd, maar er is geen plek meer waar je je volledig kan uitleven en wild doen. Op die manier verdwijnen bepaalde de muzikale en creatieve broeihaarden.
Welk Brugs verhaal vond je zelf het mooiste?
‘Het is een nacht’ van Guus Meeuwis en de link tussen Urbanus en Xander De Rycke in Brugge zijn leuke anekdotes. Daarnaast is het Gotye verhaal ook heel tof. Toen ik de het nummer ‘The Only Way’ van Gotye hoorde, wist ik dat het een sample was van Belgisch-Engelse band ‘Esperanto’. Wat blijkt, Gotye had die plaat in de Kringloop in Australië gevonden, hoe die plaat daar terecht kwam is mij een raadsel!
Met wat ben je nu nog bezig?
Ik ben nu bezig met het schrijven van enkele boeken in het kader van de Belpop Bonanza City Specials. Daarnaast maken Jimmy en ik een voorstelling rond Will Tura special voor zijn 80e verjaardag. Er zitten een paar nieuwe wandelingen in de pipeline, samen met nieuwe boeken waarbij we Belpop verhalen bundelen over Schoten, Kortrijk, Torhout en de Kempen. Daarnaast brengen Jimmy en ik binnenkort geweldige verhalen op TV voor de Canvas Popnacht, samen met presentator Tomas De Soete. Afgelopen zomer presenteerden we enkele online Belpop Bonanza huiskamerquizzen en sinds kort hebben we een eigen Belpop kledinglijn, te vinden op onze webshop.
Tekst: Layla Cornelissen. Foto's: Jef Boes.
Uit BLVRD Magazine editie #19.
