Wat Nieuwe Molens, 7 Windstreken, een paar verliefden of dappere krijgers, een Marmot, een Springplank en een Maria-nis met elkaar gemeen kunnen hebben...
Over Brugge heerst vaak het cliché dat er weinig beweegt, maar wie de stad echt doorgrond, weet dat niets minder waar is. Brugge is een levendige en dynamische stad, waar achter ieder hoekje wel een ontdekking wacht. Met een nieuw boek in de rekken, geeft ‘Beeld van de Stad’ aandacht, tekst en beeld aan een onderwerp dat mee dit beeld ontkracht: hedendaagse kunst en architectuur in Brugge.
Kolibrie - Peter Rogiers, 2019
Koning Albert I-laan 8, 8200 Sint-Michiels
Peter Rogiers is een kunstenaar die in de jaren negentig onthaald werd als de voortrekker van een nieuwe generatie beeldhouwers, maar ging heel bewust zijn eigen gang. Hij maakt sculpturen, tekeningen, etsen, films en strips, die vaak gebaseerd zijn op zijn interesse voor graphic novels, B-films, dans, beeldhouwkunst, geschiedenis en allerlei vormen van eigenzinnige cultuuruitingen. Hij werkt vaak met kunststoffen als PU-schuim, epoxy, polyester en inox, en onderzoekt tegelijk de hedendaagse mogelijkheden van ‘klassiek’ brons.
De buitensculptuur ‘Kolibrie’ in de voortuin van het Psychiatrisch Ziekenhuis Onze Lieve-Vrouw, dichtbij het station in Brugge, werd dan ook uitgevoerd in een donker brons, dat elegant lijkt te zweven op een zwartgelakte gebogen ‘wandelstok’. Het figuurtje brengt ondanks het zware materiaal een zekere luchtigheid met zich mee en lijkt speels over het hek te willen springen.
De titel van het beeld verwijst naar de kolibrie, een vogeltje dat door een snelle vleugelslag in de lucht kan blijven hangen terwijl het nectar verzamelt.
180° - Robin Vermeersch, 2017
Ruddershove 8, 8000 Brugge
Robin Vermeersch werkt meestal met verschillende materialen en vertrekt in zijn sculpturen, schilderijen, installaties of grafisch werk vooral van organische elementen die hij herwerkt tot nieuwe natuurlijke of biologische vormen. Zijn artistieke universum blijkt dan ook te bestaan uit wonderbaarlijke dingen, geometrische plooien, microscopische weefsels en cellen. Ook met ‘180°’ laat hij ons vanuit de dagelijkse wereld gluren naar een fascinerende en vervreemdende creatie.
Het staat een beetje verborgen aan het CAW-gebouw en lijkt op een zendmast die naar verschillende richtingen wijst. Het heeft een harde huid van glanzend aluminium en een zachte binnenkant van lichte pastelkleuren. Hoewel het beeld stil staat, reikt ze mogelijkheden aan, draait in bochten en zoekt mee naar antwoorden voor bekommernissen. Het is een wonderlijke verrassing in deze zorgende omgeving in het noordwesten van Brugge, tussen licht en donker, tactiel en broos.
The Unloved - Ellen Harvey, 2014
ABC-toren - Rederskaai 60, 8380 Zeebrugge
Het werk van de Britse kunstenares Ellen Harvey bestaat normaal gezien uit videokunst, performances, installaties en schilderijen, en zoekt vaak de publieke ruimte op als werkterrein. Het gigantische kunstwerk ‘The Unloved’ (De Onbeminden) hangt boven de incheckbalie van de cruiseterminal, de ABC-toren op de plek aan de Vissershaven. Zeebrugge is de grootste cruisehaven van Vlaanderen en het aantal schepen dat hier aanmeert, blijft zelfs stijgen. Aan de incheckbalie kunnen toeristen toevallig kennismaken met dit kunstwerk dat de onafscheidelijke relatie van Brugge met het water en de zee wil tonen. Het spiegelend panorama van 21 meter op bijna 3 meter is samengesteld met satellietbeelden en toont het belang van rivieren, kanalen en reien voor deze stad. Ze koos ervoor om dit plan handmatig te schilderen en niet af te drukken of te printen. Weinig toeristen beseffen dat Brugge nog altijd een havenstad is en ook al maakt de haven deel uit van de stad én is ze economisch erg belangrijk, blijkt de zee bijna onzichtbaar te zijn in het centrum. Die afwezigheid besloot ze te gebruiken als principe voor haar beeldend werk.
RBSC Alberta - Wim Goes Architectuur, 2012
Rederskaai 2z, 8380 Zeebrugge
Als je in de buurt bent van de ABC-toren (Salens Architecten) en het panorama van Ellen Harvey, is het de moeite om even de kaai te volgen richting de ‘Royal Belgian Sailing Club Alberta’ door het Gentse architectenbureau Wim Goes Architectuur. Het clubhuis met restaurant ligt op het einde van de landtong en kijkt uit over het water. Het vierkant gebouw oogt rondomrond identiek en heeft een centrale kern, opgebouwd uit gestapelde gelamineerde liggers. Deze houten cocon is omhuld door een transparante buitenschil, bestaande uit modulaire stalen raamkaders die net als zeilen kunnen meebewegen met het ritme van de seizoenen.
In de winter trekken alle activiteiten zich terug in de kern tot de eerste zonnestralen in het voorjaar vallen. Vanaf dan kan de transparante buitenschil zich voldoende laveren aan de zon en is het binnen aangenaam vertoeven. Bij zomerse temperaturen gaat de architectuur voluit en gaan de ramen open, zodat binnen en buiten in elkaar overvloeien tot een groot zonneterras met zicht op het dok.
Stadswoning Muntplein - Robbrecht en Daem architecten, 2002
Geerwijnstraat 4, 8000 Brugge
Robbrecht en Daem architecten is geen onbekende in Brugge. Tijdens ‘Brugge 2002, Culturele hoofdstad van Europa’, leverde het Gentse architectenbureau een van Brugges meest iconische hedendaagse gebouwen op: het Concertgebouw.
Minder bekend is deze woning op het Muntplein uit datzelfde jaar. Op de hoek van het plein, parallel met de Noordzandstraat, vind je deze ruime woning, bestaande uit drie bouwlagen onder een traditioneel zadeldak. Het gebouw speelt in op de alom aanwezige laatmiddeleeuwse gotiek in Brugge en reflecteert de omgeving in een hedendaagse vormentaal. Smalle, langwerpige ramen vormen een raster met de natuurstenen gevelbekleding in Euvillesteen. Vergrijzend schrijnwerk in Afrormosia en een koperen dakbedekking ondersteunen het kleurenpalet. Op het gelijkvloers zijn de inkom, drie garages en een kantoorruimte ondergebracht. Op de eerste verdieping de slaapkamers en badkamers en op de tweede verdieping kan je voluit genieten van het zicht op de stad vanuit de leefruimte of vanop het dakterras.
Pandreitje - Haverhals-Heylen Architecten, 2002
Pandreitje, 8000 Brugge
De site van het wooncomplex ‘Pandreitje’ kent een boeiende geschiedenis die teruggaat tot de 13e eeuw. Ooit behoorde de plek, samen met het aanpalende Astridpark, toe tot het Minderbroederklooster en was er een kerkhof voor de monniken ondergebracht. Later werd de grond omgevormd tot een handelsgalerij, ‘t Pand’, waarvan je nu nog steeds een restant kan zien in de poort (1770) ter hoogte van de ingang tot de ondergrondse parking. In de 19e werd de site een rijksgevangenis tot het in 1992 quasi volledig werd gesloopt en er ruimte kwam voor een nieuw initiatief.
Het project dat we vandaag kennen is het resultaat van een architectuurwedstrijd en telt 80 wooneenheden, bovenop een ondergrondse parking, die inventief aan elkaar geschakeld zijn om een maximale woon- en leefkwaliteit te bekomen. Iedere woonst kijkt uit op een pleintje (er zijn er acht!) of op het Astridpark en heeft een tuin of een terras.
Vrij van gemotoriseerd verkeer is deze nieuwe Brugse wijk vandaag, 18 jaar na oplevering, een model voor stadsverdichting in Vlaanderen en daarbuiten.
Brugge blijft dromen. Vandaag in quarantainetijden, maar ook op lange termijn. ‘Beeld van de Stad’ laat je kennismaken met hedendaagse projecten dichtbij. Ga op wandel, verken je omgeving en (her)ontdek de stad, vandaag of morgen, 7/7 en 24/24.
WIN - WIN - WIN
BLVRD mag vijf exemplaren van ‘Beeld van de Stad’ uitdelen aan enthousiaste kunst- of architectuurspotters. Ga op stap en fotografeer jouw blik op hedendaags Brugge. Post je foto op Instagram met de #beeldvandestad. Vijf wandelaars krijgen een exemplaar toegestuurd.
Tekst: Shendy Gardin. Foto 1, 2, 4 en 5: Matthias Desmet. Foto 3: Filip Dujardin.
Uit BLVRD Magazine editie #19.
